Het heilige beest

Boekbespreking

Net zoals driemaal staat tot scheepsrecht, zo verhoudt vier in dit ‘beestige’ kader zich tot kwaliteit. Na de drievuldigheid die in het verleden reeds uit Alijns sublieme pen vloeide ziet nu Het Heilige Beest het levenslicht.

De nagenoeg 400 pagina’s tellende turf is zowel letterlijk als figuurlijk een pres(en)tatie van formaat. Verschillende en uiteenlopende factoren bepalen mee de hoge kwaliteit van het boek. Zo werd het vormgegeven door Geert Vandeplancke. Een veel sterker kwaliteitslabel met betrekking tot lay-out kan je haast niet bedenken. Dat Geert daarbij kon uitgaan van verbluffend fotomateriaal – zowel wat betreft
sfeer-, natuur- als ‘man-met-visfoto’s’ – komt de oogstrelendheid van ‘Het Beest’ alleen maar ten goede.

De drie gasthoofdstukken, respectievelijk van de hand van Geert Ooms, Günther Poelmans en Arjen Uitbeijerse kunnen stuk voor stuk de lezer bekoren. Elk hanteert een eigen schrijfstijl en brengt een specifieke insteek. Dat komt de veelzijdigheid van het boek alleen maar ten goede. Alle drie bewezen deze gastschrijvers in het verleden reeds dat ze zeer leesbare karpergerelateerde artikels op papier kunnen zetten, maar hier overtreffen ze toch nog – en dat geldt voor alle drie – zichzelf.

En de hoofdmoot van het boek, de omvangrijke bijdrage van de verkondiger van de blijde boodschap zelf? Wel, diegene die vorig boeken van Alijn wist te waarderen zal ook nu niet op zijn honger blijven zitten. Alle bestanddelen die het boek tot een mix om van te smullen maken, zijn in deze vierdeling volop aanwezig.